Todos os anos o mesmo. Étude Tristesse de Chopin o día enteiro para conmemorar o amor. Cada 14 como se a sala familiar fose un salón parisino de mobles sólidos pero elegantes. Padecía sen devoción a torpeza identificativa do marido. Ata o 13 último. Tomou o disco compacto do músico polaco interpretado por un mallorquino, partiuno nun …
Rebeca pintou as nubes corre correndo porque acababa o verán e o sol aínda estaba espido. Mirounas pasar como ovellas distraídas pacendo herba aquí ou acolá. A máis cativa de todas, vermella polo esforzo de seguir o rabaño, parou a mirar para a nena e pareceulle tan pequena coma ela. Rebeca deu logo cun coro …
Antes, quen tiña cabalos era rico. Quen tiña vacas era rico. E tamén era rico quen tiña árbores ou prados ou máquinas ou casas de pedra. Pero un día os ricos, cansos de tantas trafegas coas cousas, decidiron que non querían manchar as mans nas releas de obxectos, pensaron en dar con algo para intercambiar …
As couzas nacen no esquecemento. Nacen e medran comendo o feltro dos sombreiros, a tea das bandeiras. Merendan os libros de historia e van deixando nas páxinas pequenas erupcións volcánicas como lagoas para o porvir. Agora mesmo estarán no medio dunha enchente de palabras como revolución, proletariado, camarada, e deixarán para a sobremesa unha especialmente …
Cambiou o conto e pediulle a Polgariña que subise. Sube aquí. Levouna de excursión a un bosque no que todos os faunos erguían glorias cos seus instrumentos de vento. Sube aquí e agárrate, díxolle, que as travesías son movidas. Foina levando por un país onde o sol parecía pequeno e as sombras eran brandas, e …
Avanzaba polo corredor decatándose de que a rotación da Terra non era suficientemente rápida para el. Faltáballe paciencia para esperar polos ciclos que poñen día e noite sobre as casas e con lentísima desesperación remoía as desculpas de mal pagador. Avanzaba polo corredor coas imaxes claras: haberá sorrisos de complicidade e haberá sorrisos de burla. …
